“Collega’s die bezorgd waren over mijn chaos, komen sinds de cursus advies vragen over hoe ik mijn zaken geregeld krijg”.

Ellen, vertel. Hoe kwam je bij Baas over eigen Tijd terecht, en waarom had je er nood aan?

Ellen: “Ik ben altijd al chaotisch geweest. Ik omschreef mezelf als de überchaoot. (lacht) De chaos die ik zelf creëerde, vanuit een gebrek aan systeem, bracht me wel regelmatig in de problemen op mijn werk. Ik was altijd druk, maar dingen liepen in het honderd of ik zag zaken over het hoofd. Er waren veel losse eindjes, die energie wegnamen van mijn belangrijkste taken.

Het zorgde er uiteindelijk voor dat ik een burn-out kreeg, en drie weken thuis moest uitrusten. Het heeft een jaar geduurd voor ik me weer wat steviger in mijn schoenen voelde staan. Toen ik weer aan het werk mocht, besefte ik wel dat ik nog altijd geen oplossing had, en dat de kans dus groot was dat ik opnieuw dezelfde weg op zou gaan. Op dat moment kwam jullie cursus op mijn pad.”

Heb je getwijfeld om je in te schrijven?

Ellen: “Ja, vooral omdat ik bang was om de confrontatie met mijn eigen chaos aan te gaan en het in de ogen te kijken. Er was veel angst voor wat ik allemaal te weten zou komen, voor de blinde vlek. Ik besefte dat ik al mijn hele leven aan het kwakkelen was met tijd en was bang dat het ook nu niet goed zou komen. Ik dacht: ik ben geen planner, ik heb al zoveel geprobeerd, ik heb nergens tijd voor, straks ben ik alleen nog maar aan het plannen. (lacht)

Tegelijk: niks doen was ook geen optie, want het ging gewoon niet goed. Dus heb ik de koe bij de horens gevat. Ik heb de webinar gevolgd over themadagen, schreef me in voor de cursus, en ben onmiddellijk begonnen met de tijdsregistratie.”

Je had wel een belangrijke vraag: is het ook een cursus voor mensen die moeite hebben met concentratie? Vanwaar die vraag?

Ellen: “Ik heb dyslexie en kan inderdaad moeilijk mijn aandacht bij lesmateriaal houden. Baas over eigen Tijd was ook op dat vlak een verademing, want jullie brengen de materie heel entertainend en niet droog. Dat heeft me enorm geholpen. Op twee en een halve week had ik alles doorgenomen en kon ik beginnen implementeren wat ik had geleerd”.

Ondertussen ben je een grote fan van bullet journaling.

Ellen: “Oh ja, mijn bullet journal (notitieboekje volgens een systeem van Ryder Carroll waar je meer over leert in de cursus, nvdr.) gaat inderdaad overal met me mee. Heel veel zaken die jullie aanleren in de cursus waren een echte eyeopener: de kracht van rituelen en hoe je ze concreet kunt inzetten om je dagen in eigen handen te nemen, en bijvoorbeeld meer boeken te lezen. Ik lees nu meer op een jaar dan ik hiervoor in een heel leven deed. Dankzij de tijdsregistratie besefte ik ook dat ik meer tijd nodig had voor bepaalde zaken dan ik mezelf gunde.”

Geef daar eens een voorbeeld van.

Ellen: “Ik zag heel snel in dat ik elke ochtend begon met achterstand die ik doorheen de dag niet meer ingehaald kreeg. Ik gaf mezelf 30 minuten om op te starten, terwijl ik er 45 nodig had, want een korte babbel met een collega hoort daar ook bij. Ik heb checklists gemaakt voor rapportages, zodat ik elke dag zag wat mijn losse eindjes waren en alles op een deftige manier kon afronden na een consultatie, bijvoorbeeld. Op die manier hou ik niet alleen mijn inbox en andere tools leeg, maar ook mijn hoofd.”

Gebruik je het systeem van Baas over eigen Tijd enkel op je werk? Of ook thuis?

Ellen: “Allebei. Het gaat vooral om de juiste vragen stellen. Op een bepaald moment bedacht ik me dat ik 7 à 8 machines was per week draai. Toen dacht ik: misschien kan dat wat efficiënter met een routine en een plan. Nu weet ik dat ik best zorg dat ik klaar ben met wassen tegen twaalf uur op woensdag, zodat ik in de namiddag kan plooien, enzovoort. Dat werkt bijzonder goed. Niet elke dag perfect, maar dat geeft niet. Je moet dingen tijd geven om te wennen en te rijpen. Ook wat het werk betreft. Het is grappig dat collega’s die ooit bezorgd waren over mijn chaos, nu advies komen vragen aan mij.”

Wat is het grootste voordeel?

Ellen: “Dat ik dingen in de hand heb. Mijn man noemt me zijn “vrouw 2.0″ en dat vind ik nog het grootste compliment. Hij is zelf een planner en zag soms met lede ogen aan hoe hard ik aan het verzuipen was. Hij ziet dat ik dingen nu onder controle heb. Soms moet ik nog wennen aan tijd overhebben, omdat alle losse eindjes zijn afgewerkt. (lacht) Dat is dan wat ze een “luxeprobleem” noemen, zeker?”